Uprawa wertykalna BMGreenish w kontenerze

Tak, to jest możliwe! W Myślenicach powstaje innowacja idealnie wpisująca się w trend nowoczesnej uprawy, której podstawą jest skrócenie łańcucha dostaw i umożliwienie produkcji żywności roślinnej zwłaszcza w dużych aglomeracjach miejskich. Założycielami i pomysłodawcami projektu są Marcin Firla i Bartłomiej Burkowicz ze spółki BMGreenish.

Charakterystyka obiektu

Jednym z kilku wyróżników przedsiębiorstwa BMGreenish to system uprawy wertykalnej w kontenerach, gdzie rośliny rozwijają się na stelażach wykonanych ze stali nierdzewnej. W porównaniu do swych popularnych odpowiedników z tworzyw sztucznych, stelaże stalowe są droższe, lecz niemal „wieczne” w użytkowaniu. Taka uprawa pozwala uniezależnić okres uprawy od warunków panujących na zewnątrz, ułatwić całoroczną produkcję roślin i ograniczyć import towarów. Wnętrze kontenera jest pokryte folią aluminiową odbijającą światło, co poprawia warunki świetlne dla roślin. Wilgotność i temperatura powietrza jest stale kontrolowana i regulowana stosownymi urządzeniami.

Kontener uprawowy to prototyp zbudowany na bazie istniejącego blaszanego kontenera, ocieplonego pianką i wełną. Z poliwęglanu jest przednia szyba, która pozwala na wykorzystanie słońca do ogrzewania, jak i nasłonecznienia roślin. Zdaniem pana Bartłomieja niewykluczone, że kolejne prototypy kontenerów będą budowane z płyt warstwowych, np. aluminiowych i wypełnionych pianką. Rośliny są doświetlane lampami typu LED dostarczonymi przez firmę Plantalux. Aby uprawa była bardziej samowystarczalna, podejmowane są próby założenia paneli fotowoltaicznych służących do asymilacji i przetworzenia niezbędnej energii do prowadzenia upraw. Kontener prototypowy ma wymiary 6 x 2 x 2 m (długość, szerokość, wysokość).

Rodzaje upraw

W kontenerze prowadzone są dwie uprawy. Pierwsza, podstawowa dotyczy uprawy roślin w wolnostojących panelach z wieloma metalowymi tulejami, w których jest osadzona rozsada. Młode rośliny rosną w koreczkach kokosowych z dawką startową nawozów z firmy Ceres. Pożywka (woda wraz z rozpuszczonymi nawozami) znajduje się w obiegu zamkniętym poprzez pompowanie jej do górnej części stelaży, gdzie od wewnątrz ścieka grawitacyjnie i ponownie wraca. Opadając na dno stale w postaci drobnych kropelek nawilża system korzeniowy roślin. Od zewnątrz rozwijają się jedynie jadalne, nadziemne części. W ten sposób liście nie są zwilżane, co z kolei ogranicza do minimum zagrożenia związane z chorobami i tym samym niekonieczne jest stosowanie środków ochrony roślin. W omawianej technologii ilość pozostałości po uprawie jest znikoma, ponieważ sprowadza się jedynie do wymiany podłoża na nowe. Nie stanowi to jednak obciążenia dla środowiska z uwagi na jego organiczny charakter (podłoże kokosowe).

Dotychczas główną rośliną uprawną była sałata w różnych odmianach botanicznych, np. rzymska oraz liściowe, tj. pierzasta i dębolistna z firmy nasiennej Rijk Zwaan. Przedmiotem testów w niedalekiej przyszłości będą objęte również inne gatunki warzyw, np. szpinak i jarmuż.

Drugim kierunkiem uprawy jest produkcja mikroliści (np. słonecznika, buraka ćwikłowego, różnych gatunków kapustnych) w postaci podrośniętych kiełków. Zbiór młodych roślin w takiej fazie rozwoju umożliwia uzyskanie żywności o wysokiej wartości biologicznej. Są one uprawiane na blaszkach ze stali nierdzewnej o zaginanych bokach. Można je użytkować przez wiele lat, ponieważ nie pękają tak jak plastik. Do procesu prototypowania m.in. blaszek i specjalnego siewnika użyto drukarek 3D.

Aktualnie prowadzone są testy nad możliwościami uprawy wielu innych gatunków warzyw, np. pomidorów i ogórków oraz poziomek.